การเดินทางไปนิวซีแลนด์ของฉันครั้งนี้ ค่อนข้างแตกต่างจากครั้งก่อนๆ เพราะการเดินทางครั้งนี้ ได้รับเชิญจากทางรัฐบาลนิวซีแลนด์ ในฐานะตัวแทนจากประเทศไทยเพียงหนึ่งเดียว ภายใต้โครงการ ASEAN Young Business Leaders Initiative programme ที่ทางรัฐบาลนิวซีแลนด์ได้คัดเลือกนักธุรกิจรุ่นใหม่จากหลากหลายสาขาอาชีพจากประเทศอาเซียน 10 ประเทศ จำนวนรวม 15 คน ให้เข้าร่วมโครงการ
การไปนิวซีแลนด์ครั้งนี้เป็นช่วงสิ้นฤดูหนาว เข้าฤดูใบไม้ผลิ จึงเป็นความโชคดีที่ได้เห็น Cherry Blossom หรือดอกซากุระสีขาว สีชมพูอ่อนเบ่งบานทั่วเมือง ทั้งนอกเมืองโอ๊คแลนด์ และควีนส์ทาวน์ ความน่าประทับใจสำหรับประเทศนิวซีแลนด์คือ ธรรมชาติที่งดงามแบบไม่ถูกจัดวาง หรือตั้งใจทำให้สวย แต่เป็นความงามแบบบริสุทธิ์ มีภูเขาหิมะ น้ำทะเลสาบที่ใสแจ๋ว มีวัฒนธรรมเมารีอันน่าภูมิใจ เพราะคนนิวซีแลนด์ (หรือที่พวกเขามักจะเรียกตัวเองว่า ชาวกีวี) ให้เกียรติชาวพื้นเมืองมากและอยู่ในสังคมโดยมีฐานะเท่าเทียมกัน รวมถึงสิ่งที่ทำให้เราอยากกลับมาเยี่ยมเยือนนิวซีแลนด์บ่อย ๆ คืออัธยาศัยไมตรีของชาวกีวี ที่เป็นทั้งคนที่มีน้ำใจ มองโลกในแง่ดี ทำตัวง่าย ๆ สบาย ๆ เป็นคนมีอารมณ์ขัน และพร้อมที่จะต้อนรับผู้มาเยือนด้วยน้ำใสใจจริง
การมาเยือนครั้งนี้นอกจากการเปิดโลกทัศน์ได้เรียนรู้เรื่องการทำธุรกิจระหว่างชาวกีวี และคนเอเชียแล้ว ยังมีโอกาสได้ทัศนศึกษา โดยได้เยือน ทั้ง เวลลิงตัน เมืองหลวงของประเทศ ซึ่งมีภูมิประเทศอันน่าทึ่ง มีวิวของ Oriental Bayและท่าเรือเวลลิงตัน ให้สีสันของน้ำสีฟ้าอันสดใส และบ้านที่ตั้งอยู่บนหน้าผาลดหลั่นกันไปเป็นฉากหลัง ดูแปลกตา เวลลิงตัน เป็นเมืองที่มีลมแรง จึงมีชื่อเรียกล้อเล่นกันว่า “Windy Wellington” ซึ่งพิสูจน์มาแล้ว ว่าจริงยิ่งกว่าจริง เมืองที่สองที่ได้เที่ยวชม คือ ควีนส์ทาวน์ อันเป็นเมืองที่สวยเกินคำบรรยายใด ๆ งดงามดั่งภาพวาด ความสวยงามนี้จึงเป็นที่มาของชื่อ Queenstown เพราะเป็นเมืองที่ “Fit for the Queen” หลาย ๆ คนที่เดินทางไปยุโรปมาแล้ว มักจะบอกว่าเมืองนี้สวยงามมากเหมือนเมืองท่องเที่ยวในยุโรป และเมืองสุดท้าย คือ โอ๊คแลนด์ เมืองศูนย์กลางการค้าและเศรษฐกิจ และเป็นเมืองที่มีประชากรอาศัยอยู่หนาแน่นที่สุด ถึงประมาณ 1.2 ล้านคน จากจำนวนประชากรทั้่งประเทศ 4.5 ล้านคน
